Ludwika Rekucka, zwana Lulą – pesymistyczna optymistka, introwertyczna reżyserka i początkująca pisarka, wkręcona w tematykę templariuszy, poszukuje inspiracji do nowej książki, mentalnie na rozstaju dróg, czerpie spokój z porządkowania szuflad, wierzy, że gdyby umarła, wszyscy będą wiedzieć, że lubiła czystość i porządek. Ma syna i córkę z Gabrielem
Adrianna Idalia Stankiewicz, zwana Adą – pełna optymizmu pomimo trudnych doświadczeń życiowych psycholog, kolorowy ptak, typ Pollyanny, łatwo nawiązuje kontakty, co czasami jest przydatne, a czasami wpędza bohaterów w kłopoty, ma wbudowany automatyczny przycisk reagujący na hasło „help”, wielbicielka umięśnionych torsów i łydek oraz markowych butów. Rozwiedziona matka dwóch dorosłych córek
Gabriel Zbigniew Górski, zwany Gabrysiem – partner Luli, prywatny przedsiębiorca, były alpinista, typ entuzjasty, pierwszy człowiek na świecie komunikujący się z otoczeniem za pomocą warkoczyków zaplecionych w rudo-siwej brodzie
Kryspin Marek Wiśniewski, zwany Krisem – roztargniony informatyk, połączony sztywnym łączem z serwerem wszechświata Krisopedią, ma wybitny talent do gubienia się na prostej drodze. Singiel, nigdy nie założył rodziny, kolekcjoner wszystkiego
Teodora Górska, zwana Tesią – córka Luli i Gabrysia, mieszka w Trydencie z mężem Lorenzo, pół Włochem, pół Polakiem
Lorenzo – mąż Teodory, pół cyklista, pół człowiek, zna się na piwniczkach ogrodowych
Sofia – wnuczka Luli i Gabrysia
Nela i Emilka – córki Ady, skończyły studia, nadal mieszkają z matką, i to niestety będzie kłopot
Brat Petrus – ksiądz dyrektor, zwany opatem
Brat Mikołaj – próbuje opanować rozgardiasz w klasztorze podczas nieobecności Petrusa
Brat Marian – poprzednik Petrusa
Brat Malachiasz – typ Jorge z Burgos, ale tylko udaje strasznego
Brat Rafael – ksiądz dyrektor, zwany opatem Rafaelem, zarządzał zgromadzeniem przed wojną
Thomas Apengeter – tajemniczy opiekun niemieckiej młodzieży na obozie
Dagobert Troy – naukowiec, który zarąbał antabę z Czerwińska i całe życie temu zaprzeczał
Henrietta Troy – chorowita żona Dagoberta, adresatka większości jego listów
Ditta Troy, po mężu Koch – wnuczka Dagoberta, matka Linusa i Walkirii
Baldur Koch – mąż Ditty, ojciec Linusa i Walkirii, okultystyczny neonazista, antagonista, całe życie goni za skarbem i za władzą nad światem, jest właścicielem sieci barów piłkarskich
Walkiria Koch – córka Baldura, prawnuczka Dagoberta, ulubienica ojca,
wielbicielka Christiana Loboutina i stylówy à la Lara Croft, ma przejąć aktywa ojca ku niezadowoleniu brata Linusa
Linus Koch – syn Baldura, prawnuk Dagoberta – od urodzenia w cieniu dość brutalnego ojca i siostry Walkirii. Ma narzeczoną Frederikę
Günter Koch – ojciec Baldura, notariusz z Czerwińska, fanatyk H. Himmlera i okultyzmu
Heinrich Bredlow – barman w barze w Stuttgarcie
Hans Pelka – wredny kutten[1], pomocnik Baldura, paskudny charakter, brzydko się wyraża
Łukasz Wójcik – jeden z kiboli w barze w Stuttgarcie
Bolesław Pływak – zwany Głuchym Olafem – kolega Karola
Duży Mario – kumaty z Arki Gdynia
Henryk Wilk-Kościejowski – ekspert od średniowiecza
Piotr Żelazny – pułkownik, szef antyterrorystów
Stanisław Walczak – fotograf z Czerwińska
Michał Walczak – wnuk Stanisława Walczaka
Frederika Gonzales – narzeczona Linusa, pół Hiszpanka, pół Marokanka, aktywistka ekologiczna, przykuwa się to tu, to tam
Siostra Irenka – opiekowała się bratem Marianem
Regina Knapik – sklepowa z Kaszub, nie przepada za obcymi
Sowińscy – znajomi babci Ady z miejscowości Amalka na Kaszubach
Pies Wicek – owczarek niemiecki, uosobienie psiego Aspergera i arogancji w jednym
Inni:
Templariusze – wielcy nieobecni, którzy mimo to ciągle wpływają na losy świata i bohaterów tej powieści
Pielęgniarz, recepcjonistka, kibole polscy i niemieccy, personel medyczny ze szpitala Petrusa
Oraz gościnnie, prawdopodobnie:
Danuta Stenka i Maciej Miecznikowski, oboje z Gowidlina
[1] Kutten – od niem. Kutte – kibol (wszystkie przypisy i tłumaczenia od autorki).
